-
1 przeciwieństwo
-wa, -wa; loc sg - wie; nt( sprzeczność) contrast; ( coś odwrotnego) opposite, contradictionw przeciwieństwie do — +gen in contrast to, unlike
przeciwieństwo kogoś/czegoś — the opposite of sb/sth
* * *n.1. (= sprzeczność) contrast, conflict; w przeciwieństwie do... as opposed to..., in contrast to..., unlike..., contrary to...; w przeciwieństwie do ciebie unlike you, as opposed to you.2. (= coś odwrotnego) opposite, contradiction; być przeciwieństwem kogoś/czegoś be the opposite of sb/sth; dokładne przeciwieństwo exact l. direct opposite, antipode.3. (= przeszkoda) adversity, misfortune; przeciwieństwa losu life's adversities.4. log., fil. antithesis, opposition.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwieństwo
-
2 przeciwieństw|o
n 1. (odwrotność) opposite; antithesis książk.- przeciwieństwem dobra jest zło the opposite of good is evil- przeciwieństwa przyciągają się opposites attract- był zupełnym przeciwieństwem swojego brata he was the opposite of his brother- w przeciwieństwie do kogoś/do czegoś unlike sb/sth, in contrast a. by contrast with sb/sth- w przeciwieństwie do brata był przykładnym uczniem unlike his brother, he was a conscientious a. diligent pupil2. (sprzeczność) contrast, conflict- przeciwieństwo poglądów/postaw conflicting views/attitudes3. Filoz. (sąd przeciwny) antithesis 4. zw. pl (niepowodzenie) adversity C/U- borykać się z przeciwieństwami losu to weather adversities- nie bać się przeciwieństw to be unafraid of adversityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwieństw|o
-
3 przeciwieństwo
сущ.• контраст• контрастность• оппозиция• противодействие• противоположность• противопоставление• противоречие• сопротивление* * *przeciwieństw|o☼ 1. противоречие; противоположность ž;w \przeciwieństwoie do kogoś, czegoś в противоположность кому-л., чему-л.; 2. препятствие, трудность ž+1. sprzeczność 2. trudność, zawada, przeciwność
* * *c1) противоре́чие; противополо́жность żw przeciwieństwie do kogoś, czegoś — в противополо́жность кому́-л., чему́-л.
2) препя́тствие, тру́дность żSyn: -
4 przeciwieństwo
-
5 przeciwieństwo przeciwieńst·wo
-wa, -wa; dat sg -wu; loc sg - wient1) (= sprzeczność) contrast2) (= odwrotny) oppositew przeciwieństwie do + gen — unlike
Nowy słownik polsko-angielski > przeciwieństwo przeciwieńst·wo
-
6 przeciwieństwo
przeciwieństwo n (-a) Gegensatz m; -
7 przeciwieństwo
przeciwieństwo [pʃɛʨ̑ivjɛj̃stfɔ] ntw przeciwieństwie do kogoś/czegoś im Gegensatz zu jdm/etw -
8 dagegen
dagegen [da'ge:gən]I. adv1) ( örtlich) o cośer setzte sich an den Baumstamm und lehnte sich \dagegen usiadł pod drzewem i oparł się o nie\dagegen sein, dass... być przeciw, aby...( sich) \dagegen lehnen opierać się o coś\dagegen stimmen głosować przeciwsie kann doch nichts \dagegen haben przecież ona nie może mieć nic przeciwkohaben Sie etw \dagegen, wenn ich rauche? czy miałby Pan coś przeciw, jeśli zapalę?sollen wir ausgehen? — Ich hätte nichts \dagegen! mamy wyjść? — nie mam nic przeciwko!ich kann nichts \dagegen machen nic nie mogę na to poradzić\dagegen sein, dass... być przeciw, aby...3) ( im Vergleich dazu) w przeciwieństwie [do czegoś]II. conj natomiast, zaś -
9 Gegensatz
im \Gegensatz zu etw w przeciwieństwie do czegośim \Gegensatz zu seiner Behauptung inaczej niż twierdziłseine Worte stehen im \Gegensatz zu seinen Taten [jego] czyny przeczą jego słowom4) ( Unterschiedlichkeit)im \Gegensatz zu ihm ist sie klein w odróżnieniu do niego [ona] jest niewysoka
См. также в других словарях:
absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… … Słownik języka polskiego
akcydens — m IV, D. u, Ms. akcydenssie; lm M. y 1. druk. «wszelki druk okolicznościowy w przeciwieństwie do książek i wydawnictw periodycznych, np. formularz, ulotka, etykieta; druk akcydensowy» 2. filoz. «w nauce Arystotelesa i w filozofii scholastycznej:… … Słownik języka polskiego
indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… … Słownik języka polskiego
powierzchnia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. powierzchniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona zewnętrzna lub górna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powierzchnia gładka, szklista, chropawa, porowata, szorstka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alkowa — Sekrety, tajemnice alkowy «szczegóły czyjegoś życia erotycznego»: (...) w przeciwieństwie do wielu kobiet, które w łóżku zanudzały go paplaniną o swych mężach (począwszy od błahostek, na przykład co oni chętnie jedzą na śniadanie, a skończywszy… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
słoń — 1. Jak słoń w składzie porcelany «w sposób nieumiejętny, niezgrabny, niezręczny»: Ktoś, kto jest z zewnątrz, będzie się zachowywał jak słoń w składzie porcelany. Ponaraża się od razu większości profesury i nic nie zrobi. GPol (tyg) 1/1998. 2.… … Słownik frazeologiczny
szczur — 1. Szczur lądowy «o kimś przebywającym stale na lądzie, źle znoszącym morskie podróże, nieznającym spraw morskich (w przeciwieństwie do rybaków i marynarzy)»: Twarda szkoła żeglugi stopniowo przekształca szczurów lądowych w ludzi morza.… … Słownik frazeologiczny
ważyć — Lekce sobie ważyć kogoś, coś «nic sobie nie robić z kogoś, czegoś; lekceważyć»: (...) wkrótce po zerwaniu ze swoją pierwszą narzeczoną spotkał uroczą panienkę, miłą, ładną, noszącą zresztą tak samo imię Helena, ale w przeciwieństwie do pierwszej… … Słownik frazeologiczny
agape — ż ndm 1. filoz. «u neoplatoników: miłość niebiańska w przeciwieństwie do ziemskiej» 2. rel. «obrzędowa uczta o charakterze religijnym u pierwszych chrześcijan» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
alfabetyczny — «odnoszący się do alfabetu, ułożony według kolejności liter alfabetu» Katalog, rejestr, skorowidz, spis alfabetyczny. Ułożyć coś w porządku alfabetycznym. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo posługujące się znakami cząstek dźwiękowych wyrazów (głosek,… … Słownik języka polskiego